definitie Immunotherapie

Het wordt gedefinieerd als de stimulatie van het immuunsysteem blijft om hun omstandigheden te verbeteren en om te vechten tegen infecties of ziekten , naast het helpen van bijwerkingen van agressieve behandelingen worden overschreden tegen kanker .

Het gebruik kunnen preventieve of curacin zijn tratndose eerste een methode om de prestaties van het immuunsysteem en, vermijden complicaties bij gebruik van een krachtige behandeling. Immunomodulatoren , ondertussen, zijn de moleculen die tijdens het impliciete en immunotherapie actief blijven, reconocindose met meer gemak de cytokine , de belangrijkste in gebruik tot nu toe.

Principalmente, werd bedacht zodat het lichaam cellen cancergenas kon bestrijden. Het eerste geval van dit type van behandeling werd opgenomen in de richting van het jaar 1890, die werd geïntroduceerd Streptococcus pyogenes u binnen een tumor en ste ProVoc de regressie daarvan; Echter, de open kennis over de technische gaat om 100 jaar later licht. Estn onderzoeken momenteel verschillende technieken om nieuwe soorten immunotherapie, die vergelijkbaar cellen gebruikt om de cytokine geven, naast werkwijzen te ontwikkelen om de tumorweefsels door s uitgedrukt dezelfde verschillende cytokine toe, autodestruyndose. De

cellen op basis van dendrticas , immunotherapie stelt voor het gebruik ervan als middel voor het genereren van een reactie citotxica veroorzaakte een antgeno. Zij worden door de patiënt, maar een virale vector die nodig drijft. Ondertussen, immunotherapie op basis T cellen , die omvat het verwijderen van hetzelfde toerental en verschillende werkwijzen kunnen worden uitgebreid alle reagentia krachten hese tegen kanker hebben, want na het implanteren patiënt nodig .

.