definitie Ion

Zijn ingesteld volumes dat een of meer elektronen heeft verloren door elektrolyse en invloed radioactief, dus worden beschouwd die elektrisch zijn geladen en hebben eigenschappen die als neutraal definiëren dezelfde. Na het verlies van elektronen , kunnen ionen worden ingedeeld naar de hoeveelheid dat gedoofd en protonen die niet werden verdreven met het eerste; kationen en anionen zijn overeenkomstige namen voor de scheiding, die als kationen die deeltjes met meer protonen dan elektronen, waardoor deze in een geheel van positieve lading, die tegengesteld is aan de anionen, die met negatieve lading als gevolg van het enorme aantal elektronen .

De knooppunt (oplopend) en de kathode (aflopend) zijn de huidige of elctricos stroomt waardoor ionen eenmaal worden vervoerd bepaald het soort dat zijn. Dit is een verschijnsel waarbij de positief geladen worden aangetrokken door de de kathode stroom, net als de AnIn wordt geduwd knooppunt. De van ionisatie-energie wordt beschouwd als de belangrijkste component van de handeling die zij beoogt om de elektronen te vangen in; sta kan worden uitgedrukt door verschillende systemen voor het meten van elektrische energie , zoals de Volt, de joule en kilojoule.

Por tenslotte op dat er andere soorten ionen, afgezien van de anionen en kationen, die zijn genoemd Dianin en zwitterin, die worden gekenmerkt door twee positieve ladingen of, in het geval van de tweede, eigen belastingen nul, maar toch blijven de positieve en negatieve lading een andere geïsoleerde. Intussen is de inicos resten zijn die zeer instabiel en gevoelig voor radioactiviteit.

.