definitie Biocompatibiliteit

De materialen biocompatibele , worden gekenmerkt door de eigenschap van het niet beschadigen of vernietigen van de omgeving waarmee ze naast elkaar bestaan, dat wil zeggen, niet de middelen van biolgico karakter dat hun beroep uit te oefenen, om die reden, zijn de gebruikte materialen en geïmplementeerd te vernietigen leven als mens, plant of dier , een andere bijnaam voor biomaterialen wezens is biocompatibel elementen.

Door begrip blootgesteld , gemakkelijk begrijpen dat dergelijke stoffen worden gebruikt in de meeste gevallen op het gebied van gezondheid of ziekenhuis gebruikte materialen voor contact met de interne weefsel en slijmvlies van menselijke biocompatibel karakter, voorbeelden van deze elementen catheters, sondes, injectiespuiten steriel oa.

Estos materialen een kort of langdurig contact met de patiënt kan hebben, als het kort het risico van het nastreven van een vergiftiging of overgevoeligheid het gebruikte materiaal, maar als het contact zal worden vertraagd of langdurig run zou moeten zijn veel in het achterhoofd, heb je niet elke vorm van reactie tegen de patiënt, dat wil zeggen, ze zijn volledig inert materiaal, en daarna de gebruikte zijn geabsorbeerd of degradatie ondergaan materialen, dus dan zal het worden verdrongen door de normaal weefsel patiënt; Een voorbeeld hiervan is de absorbeerbare hechtingen gebruikt voor interne punten. Een ander kenmerk

die niet opzij kan worden gezet, moeten ze dergelijke materialen bezitten dat de volledige en permanente vereniging met het weefsel plaatsvindt zoals bij orthopedische implantaten of ook die implantaten.

.