definitie Blaas

De Blaas is het laatste orgaan van de urinewegen, waardoor urine passeert alvorens te worden verdreven door de urine gehoorgang buiten . De blaas is een soort zak waarin de I vloeistof geproduceerd door de nieren bevat, dit najaar al het afval in deze toestand van materie geproduceerd door het lichaam en dus de samenstelling van deze vscera is complex tussen spieren en weefsels sereuze dat de chemische verontreinigingen hier op doorreis verzetten.

De blaas is een orgaan dat uitzet en contracten volgens de hoeveelheid vloeistof die deze. Een persoon in staat van normale gezondheid volwassenheid en krijgt een gemiddelde tussen 300 en 400 kubieke centimeter urine equivalent aan 350 ml per cyclus standaard productiviteit urinewegen echter blaas is in staat om uit te breiden naar meer dan 3000 kubieke centimeter , waardoor de capaciteit van meer dan 3 liter van de resterende vloeistof lichaam. Levende wezens in hun meerderheid hebben blaas vorm menselijk orgaan is trechtervormig als een glas. Andere, meer complexe vormen anatomas hebben afgeplat en ovaal .

La miccin, dat is de handeling van het plassen, dat wil zeggen, het legen van de blaas wordt aangekondigd door eerder door een gevoel van volheid in de plvica gebied en wat ongemak dat hij niet kan worden beschouwd als pijn in normale omstandigheden, betekent dit dat dit orgel is waarschuwing dat het tijd is om te legen, omdat het heeft zijn normale maximale capaciteit.

Een van de voorwaarden die het meest betrokken en DAA blaas is de blaasontsteking is een ontsteking van de kanalen urineleiders en de muren van de blaas te voorkomen normale vulling van de blaas het produceren van een gevoel van te willen constant plassen maar dat miccionar vloeistof, wat resulteert in nog meer pijn. Het is een zeer incmoda pathologie, vaak voor bij mensen die quirrgicas interventies die het gebied in gevaar brengen of hebben infecties in de urinewegen ondergaan. Het lichaam reageert door hun middelen te beschermen in een inflammatoire wijze .

.