Definitie van Emancipatie

Emancipatie komt van het Latijnse woord "emancipato" of "emancipatinis" wat betekent " actie ontruimd" met lexicale elementen zoals het voorvoegsel "ex" betekent "out", " manus "gelijk aan" hand "," capere "wat betekent" nemen "of" nemen "en het achtervoegsel" tie "of" actie en effect ". De grote woordenboek van de Koninklijke Academie espaola beschrijft de term emancipatie als de werking en het effect van emancipatie of emanciperen. In een meer uitgebreide manier emancipatie verwijst naar de autonomie, bevrijding en onafhankelijkheid van een of meer personen in relatie tot een vermogen een voogdij autoriteit of andere instantie, sujecin, sumisin of ondergeschiktheid.

Tegenwoordig is het woord maakt toespeling op de werking van onafhankelijke , toen hij minderjarig , ouders; dat wil zeggen dat het geval wanneer de ouders geven hun opvolgers mogelijkheden te wijten aan hen wanneer zij voldoen aan de meerderheid oude , zonder te hebben voldaan als zodanig; een ander geval van emancipatie doet zich voor wanneer een minderjarige getrouwd , wordt beschouwd als geëmancipeerde.

Refirindonos de emancipatie door de geschiedenis heen, in de Romeinse tijd, volgens de wetten, beschouwde hij het als de daad van bevrijding van een onderdanige of slave alleen door de wil van zijn meester of dueo ; hoewel moet worden opgemerkt dat in dat kleine slaven doel werden beschouwd, maar niet als mensen. Bovendien dient te worden opgemerkt dat ten tijde van het Romeinse Rijk de emancipatie komt vaker voor, omdat ze begonnen te onafhankelijk op jonge leeftijd; fenomeen dat nu veranderd om verschillende redenen.

.