Definitie van fonologie

Het woord komt fonologa de phono Griekse wortel betekenis geluid , en het logo wat zich vertaalt om te studeren, betekent dit dat fonologa is de studie van klanken . De fonologa is een tak van de taalkunde die studies en beschrijft de sound of Alfono van een taal , is het ook bestuderen hoe elk van de gewrichten van de organen van meningsuiting moet gebruiken, zodat geluiden kunnen worden gezegd op een goede manier volgens uw accent en intonatie .

In fonologa de foneem (letters) of ontbreekt pequeas wat betekent eenheden die fonolgicas eenheden mnimas die ons helpen om onderscheid te maken een geluid van een ander zoals tin en been, die mag nooit verwarren foneem klinken, want het mentaal één is en de andere is een manifestatie foneem materiaal; fonemen kunnen worden ingedeeld volgens : de plaats van articulatie , neusholte, mondholte en stembanden .

Teniendo houdend met het draaipunt fonemen zijn de volgende: bilabiale, labio-dental, interdentale, tandheelkundige, alveolaire, palatale, velar . Articulatie modus of vorm uitademen: stops, fricatieven, affricates, laterale en levendige. De tussenkomst van de stembanden: doof of sound.

Elke taal heeft zijn eigen fonolgico systeem, in het geval van de Spaanse taal 24 is samengesteld uit medeklinkers ; voclicos vijf fonemen en foneem consonnticos 19. De voclicos fonemen zijn degenen die niet elke vorm van obstakels in de mondholte niet vinden wanneer het geluid wordt weergegeven en in het geval van consonnticos fonemen zijn een soort obstakel bij het uitvoeren van het geluid .

.