Het definiëren van wetgever

Zijn mensen die verantwoordelijk zijn voor het verstrekken, stellen de wet- of regelgeving algemeen heersende menselijk samenleven, die behoren tot het Europees Parlement tussen de afgevaardigden en senatoren volgens wat camera zij behoren, worden ze gekozen door het volk en verschillende kiesdistricten waaruit het is samengesteld de nationale staat; zijn werk, afgezien van het meegeven en te handhaven wetgeving is om de collectieve en het parlement met het Congres te verdedigen.

als wetgever meerdere personen of vertegenwoordigende organen in een keer, het is plicht n delen van het werk en moet een hiërarchie een uitstekende vertegenwoordiger die kan geven de orde ze nodig had om het te benoemen tot stand Zo moeten gelden in alle geledingen van de vergadering, het helpen om een ​​evenwicht en vrede in te onderhouden, vooral in belangrijke besluitvorming. Een van de belangrijkste functies is om een mediator of vertolker van de politici en de mensen , kanaliseren van de voorstellen met de zorgen van de mensen en hun toekomstige implicaties voor een beter welzijn voor industrie zij vertegenwoordigen, zoals de van de burgers in het algemeen. Sinds overtuigingen, gevoelens en belangen van individuele redenering wordt uitgezonden aan de gemeenschap klaar om te worden gehoord en in aanmerking genomen worden besproken.

En oudheid is conocan de Griekse wetgevers, die door hun orde en hiërarchie gerespecteerd figuren die niet hun eigen wetten hebben geleerd om een ​​aantal steden in Griekenland, werden beschouwd als posities van grote eer publiek en worden beheerst door deze prestigieuze van belang geacht omdat imponan respect, dus geschikt voor hun manier van leven met deze eisen, zijn gezicht was dat de wet is koning en we houden aan de wet. De koning die de grootste wetgever en het verzamelen van alle machten, omdat hij de hoogste was.

De religie is bekend dat de wetgevers van het geloof, dat sinds de oudheid de Israëlieten als samenleving uitbrander en geaccepteerd als de wet gebiedt de geestelijkheid als bron van de wet en discipline om een ​​leven van deugd, die zoals gebruikelijk combineren wet en de mandaten van de regerende wetten en vervolgens te vertalen het als hun religieuze geschriften.

.