Definitie van Absolution

De woord absolutie komt van het Latijnse absolutie , de absolutie is om de zonden van wie toont berouw van wangedrag te vergeven, hoe zich te gedragen of handeling , aldus absolutie de zondaar te reinigen en geven een nieuwe kans om de fouten hij veroorzaakte kosten.

Dit religieuze praktijk wordt ontvangen door de priesters, als geïnspireerd door de gratie die de vergeving betekent dat Jezus Christus geeft de zondaars, gewoonte of ceremonie is dat de zondaar zijn zonden belijden aan een priester, die zou het wordt een boete sacrament ingesteld door Jezus Christus, waarin ten de absolutie van de priester zonden vergeven zijn, hoewel in eerste instantie boetedoening was Pblica, maar uit de Middeleeuwen de priesters begon te absolutie in private geven .

La manier waarop een gelovige, is een persoon dat accepteert en cultiveert een religieuze overtuiging dat absolutie kan ontvangen door de priester voor de zonden die zijn begaan , is dat vaak de kerk en al beslist bekennen individueel, als u al de zonden begaan en de priester d die berouw hebben getoond, zal de priester een boete op die manier gaat dat absolutie hij zei dat je zonden vergeven te krijgen zetten.

In dit gebied kunnen we vaststellen dat de priester die verantwoordelijk is voor een parochie moet voldoen aan wat gegeven om geheime bekentenis of verklaring van de zonden begaan noemen heeft.

.