Definitie van Afwijzing

Het is de handeling van het ontkennen of weigeren om bepaalde situatie of een individu te aanvaarden. De afwijzing is een van de sociale problemen in de meeste groepen, individuen estn aangepast aan bepaalde soorten van mensen en, als ze merken dat er enkele verschillen die niet naar hun zin, ze beginnen aan de onderwerp distantiëren met verschillende eigenschappen, begint dan de afwijzing, waardoor de patiënt kan vragen om te ver afdwalen van het collectief clans, volvindose een persoon alleen; U kunt zelfs evolueren naar discriminatie . In de geneeskunde wordt de term toegepast in situaties waarbij de patiënt weigert een bepaald type behandeling .

Wanneer die lijden aan de intrekking , worden ze veel gevoeliger voor mogelijke afwijzingen. Volgens Abraham Maslow, een van de oprichters van de menselijke psychologie, zegt dat alle mensen mensen nodig hebben om te geven en genegenheid te ontvangen, dus er is een balans en een gezonde psychologie . Zij kunnen symptomen van introversin hebben, als ze kunnen worden: weinig behoefte om te delen met anderen, onvolwassenheid, overmatige agressie, impulsief , sociale angst, onder anderen.

En jonge kinderen, waaronder een eenvoudige spel om de bal te gooien kan negatieve effecten, woede en verdriet, dan na een paar rondes veroorzaken en laat het passeren van de bal naar iemand, de persoon voelt geweldig gevoel uitsluiting van . Verschillende situaties en plaatsen zich lenen voor uitsluiting die kunnen worden aangebracht op sociaal toepassingsgebied wordt echter bij de patiënt die lijdt aan afstoting uiteindelijk wordt aanvaard, zijn ze niet altijd in staat om de verschillende problemen overwinnen verkregen door de continue sociale afwijzing , zodat de hulp van een psycholoog wordt aanbevolen.

.