Definitie van Adjective Law

Hij staat bekend om recht bijvoeglijk ieder van die regels, voorschriften of wetten opgelegd door een bepaalde daartoe bevoegde orgaan van State , waardoor de vrije uitoefening van individuele rechten en tegelijkertijd uitvoering van de taken ze worden geregeld met het materiële recht. Zoals duidelijk is, is het bijvoeglijk naamwoord recht samengesteld door de richtsnoeren voor de proces, dat in dezelfde tijd is verantwoordelijk voor het maken van de regulering van het materiële recht , dat is de inhoud van de voorschriften van de wezenlijke inhoud wordt zoals het burgerlijk wetboek , het wetboek van strafrecht , of anderen; die zeker voor veel schrijvers het materiële recht uitvoering van de verplichtingen en rechten en op zijn beurt dicteert sancties fenomeen gebeurt in de regels die zijn gerangschikt in het Wetboek van Strafrecht.

De juiste adjectief wordt vaak omschreven als een recht van overpad omdat het bouwt een reeks principes en normen reguleren of normaliseren genoemd rechtspersonen relaties , de uitvoering van gerechtelijke activiteit, die alle wetten met betrekking tot de vervolging en procedurele .
Este
zich bezighoudt met de agentschappen met betrekking tot de rechtsbedeling ; onder hen estn de drie takken, de uitvoerende macht , in relatie tot de president van een natie , gouverneurs en burgemeesters; wetgevende , bestaande uit twee kamers van senatoren en afgevaardigden, waar de camera's zijn geliefd federale en nationale niveau; hof, samengesteld uit de procureur-generaal van de natie, en elke staat advocaten, magistraten, rechters, officieren van justitie, enz..

Een van de meest voorkomende voorbeelden bijvoeglijk estn recht: het recht op gezondheid , recht op sociale verzekeringen , stemrecht, recht op onderwijs, vrijheid van vereniging, onder anderen.

.