Definitie van het feodalisme

De feodalisme beschrijft een combinatie van militaire, sociale en juridische gewoonten die in de plaats het middeleeuwse Europa tussen de negende en vijftiende eeuw waren. Het wordt in grote lijnen gedefinieerd als de manier waarop de maatschappij relaties afgeleid van het bedrijf van de grond is opgebouwd rond in ruil voor een dienst of het werk. Hoewel Etymology de woord is afgeleid van het Latijnse feudum of feodum (leen) , dan word gebruikt, noch het feodalisme, noch het systeem dat hij omschrijft werden opgevat als een formele politieke systeem door het volk leven in de Middeleeuwen.

Zelfs vandaag de dag, wordt de term gedebatteerd, met sommige geleerden limitndose het gebruik van de beschrijving van regelingen tussen de adel , een aantal andere de uitbreiding van het gebruik van de sociale orde Middeleeuwen en een andere groep te beschrijven deskundigen die het nut ervan in twijfel als een concept . De feodalisme , in zijn vele vormen, Emergi als gevolg van de decentralisatie van een imperium , vooral de dynastie Karolingische (lijn van de Frankische koningen die West-Europa tussen de achtste en tiende eeuw regeerde), die Careca van burocrtica infrastructuur die nodig is voor de ondersteuning van de Caballera, niet het land toe te wijzen aan deze troepen .

As Toen begon de soldaten om een ​​erfelijke systeem land en zijn macht over het grondgebied pas vast te zetten aan de politieke, juridische en economische gebieden te dekken. Deze macht aanzienlijk opgedaan disminuy de eenheid kracht van deze rijken. Hoewel de infrastructuur is op zijn plaats te houden zei power unit (zoals het geval van de Europese monarquas was), begon toe te geven aan deze nieuwe machtsstructuur, die bekend staat als het feodalisme , en uiteindelijk verdwenen. De klassieke feodalisme beschrijft een set van recprocas verplichtingen, juridische en militaire, een van de strijders van de adel, die ongeveer drie basisconcepten draaien: lords, vazallen en vete .

een heer was, in algemene termen, een edelman die een land eigenaar is; de vazal was de persoon aan wie hij wordt toegekend (door de Heer) het bezit van het land sta en stond bekend als het leengoed. In ruil voor het gebruik van het leengoed en de bescherming van de Heer , de vazal om een ​​soort van dienst ste bieden. Er zijn verschillende soorten van grondbezit feodale , gesnoeid zijn militaire en niet-militaire dienst. Hun rechten en plichten zijn onderling overeengekomen tussen heer en vazal. De feodale trmino maatschappij omvat niet alleen de krijger aristocratische structuur in verband met afhankelijkheid, maar ook de boeren gedwongen door de heerschappij en de eigendommen van de kerk .

.