Definitie van de Elektriciteit

De Elektriciteit is een fysieke eigenschap van de materie . Het bestaat uit die negatieve of positieve interactie bestaande tussen protonen en elektronen van de materie. De etimolgico oorsprong van het woord is Griekse , die het in deze beschaving studeerde noemde het mbar door Color zo veelzijdig en helder presenteren, werd echter de term geïntroduceerd in de wetenschappelijke maatschappij voor het eerst door de wetenschapper William Gilbert engels taal in de zestiende eeuw aan het fenomeen van de interactie van energie tussen deeltjes te beschrijven.

We moeten de betekenis van beide termen in de ms studie van elektriciteit , elektrische stroom is een fysische grootheid die de hoeveelheid elektriciteit die door een bestuurder beschrijft overwegen. Er zijn twee soorten stromingen, die: Continu, die niet onderbroken wordt door ningn onder vacuüm, omdat het in een enkele richting. De andere is afwisselend in wisselende richting en is niet constant.

El andere trmino is Energy , als we zeggen elektrische energie verwijzen we naar dat product, dat resultaat als een beweging wordt gegenereerd wanneer elektrische stroom in wisselwerking met de omgeving. Meestal associëren we het elektrisch vermogen met een productie van warmte , de werking van elektrische apparatuur (dwz draait op elektriciteit). weten ook dat elektrische energie die wordt opgeslagen in een accu en wordt opgeslagen om later te worden gebruikt, voorbeeld elektrische energie : welke auto's en mobiele telefoons gebruiken. Deze technologie maakt ze niet afhankelijk te zijn van een constante verbinding met een energiebron .

De elektriciteit opgewekt door de mens gecreëerd door turbines, condensors en machines die zijn gebaseerd op de kracht van de natuur functioneren, zoals dammen, waarbij de sterkte van grote hoeveelheden water om de stroom te produceren het leveren van grote steden. Maar de planeet aarde is ook geschikt voor het opwekken van elektriciteit zelf , die stralen, bliksem en relmpagos we zien in de hemel in het midden van een storm zijn elektrische schokken gegenereerd door de schok van grote clusters van materie en energie . Dit wordt de natuurlijke elektrische stroom en kunnen worden uitgebuit door man met bliksemafleiders en dirigenten resistent sper in staat om de impact van een schok van deze omvang op te vangen.

.