Definitie van Haiku

De haiku Japanse woord "of" in het Spaans Jaiku, is een gedicht meestal kort Japanse oorsprong is samengesteld uit een strofe van 17 lettergrepen verdeeld in drie lijnen. Met andere woorden is een korte geschreven dat oprijst uit drie regels van vijf, zeven en vijf lettergrepen respectievelijk of bramen . Bijna altijd bramen worden vervangen door lettergrepen als ze verhuizen naar andere talen . De inhoud van haiku rust op de verwondering en extase de beschouwing van de aard zorgt ervoor dat de dichter .

Meestal haiku, net als andere poticas redacties , berecht of probeert uit te weiden over de verschillende natuurverschijnselen , praten op verandering stations of zelfs het dagelijkse leven van mensen . Dankzij de de filosofie en esthetica van Zen oefening in deze samenstellingen te beïnvloeden, zijn stijl is eigen aan natuurlijke, eenvoudige ms niet de eenvoud, soberheid, subtiliteit, naast de asymmetrie duidelijk dat zinspeelt op bevatten vrijheid en samen met dit naar de eeuwigheid.

Cabe merkte op dat de haiku heeft gemaakt een verschijning in de poëzie Latijns-Amerikaanse , was voor ongeveer twintigste eeuw sommige schrijvers Western hun toevlucht tot de creatie van haiku's, maar met een aantal wijzigingen om aantal lettergrepen in hun titels en thematische; een goed voorbeeld hiervan is te zien tot uiting in de werken van de Argentijnse schrijver Jorge Luis Borges of Uruguayaanse dichter Mario Benedetti , dit laatste auteur van het werk Rincn van Haiku's gepubliceerd in het jaar 1999.

.