Definitie van nationaliteit

Niet meer dan jurdico de obligatie bezit van een individu met een staat . Dit vnculo schept bepaalde rechten en plichten tussen de bovengenoemde partijen. Nationaliteit wordt gebruikt om de plaats van herkomst van een persoon bepalen, dient ook om de plaats van herkomst van de sb schip, vliegtuig, auto, enz. Te identificeren. Een van deze verworven rechten is de bescherming die de staat een persoon in het geval van een probleem diplomaat moet verlenen.

de band van nationaliteit wordt geregeld voor een deel door de constituties van de verschillende landen, die verantwoordelijk zijn voor het vaststellen van de grenzen van die nationaliteit, allemaal zonder zich te bemoeien met de gevestigde internationale recht. In het geval van een buitenlander die wil om te kiezen voor de nationaliteit van een land in especfico, moet worden geregeld door het constitutionele wetten van dat land en ga door de tests stellen ste. passeert estn volste recht om te zeggen of een persoon verdient niet de nationaliteit .

Por andere kant, een land kan een persoon aptrida beschouwen, dat wil zeggen, verwijdert nationaliteit. Dit geval doet zich alleen voor als de overheid aantoont aan de Commissie het individu brak de wetten die al in de grondwet van de natie overeenkomstige gevestigde. Zei trmino ook gebruikt wanneer een persoon niet de ander te accepteren als lid van pas. Bijvoorbeeld in de grondwet van de Bolivariaanse Republiek Venezuela staat dat, nationaliteit is een onherroepelijk recht en dat kan dit vnculo tot drie generaties, dat wil zeggen, hij is Venezolaans tot de laatste der dagen.

.