Definitie van Blefaritis

Blefaritis is een medische trmino dat de Griekse "" wat betekent "deksel" , maar het achtervoegsel "itis" betekent " ontsteking" dus het woord verwijst naar een ontsteking in het gebied van de oogleden bestaat. De Blepharitis is een gemeenschappelijke en continue aandoening die zwelling of ontsteking van de oogleden omvat waar de follikels van de wimpers optreedt wanneer vetdeeltjes en bacteriën verstoppen de rand van het ooglid nabij de basis van de wimpers.

Blefaritis veroorzaakt ongemakkelijk irritatie, roodheid, branderig gevoel en comezn op het gebied van de ogen. Merk op dat de oorzaken van blepharitis niet nauwkeurig bekend helder, maar kan verband houden met bacteriële soort oculaire infectie, symptomen van droge ogen of andere types van huidziekten. Hoewel andere bronnen stellen dat wanneer een individu dat lijdt aan deze aandoening, talgklieren hun , dat dicht bij het ooglid een grote hoeveelheid olie produceren. Blefaritis algemeen meestal gerelateerd aan herhaalde styes en chalazin .

De verschijnselen van deze aandoening variëren van jeukende ogen, met schubben die vasthouden aan de basis van de wimpers; maar naast de oogleden kunnen ervaren branderig gevoel, jeuk, zwelling of rood of schurftig.

Er zijn verschillende soorten blepharitis wordt vastgesteld en het , die de buitenkant van het ooglid waarbij de wimpers pijn zijn. De posterior blefaritis, wordt veroorzaakt door de pequeas secrecin talgklieren in de oogleden, klieren van Meibom genaamd. En de roscea is gekoppeld met oculaire rosacea, die ontsteking van de oogleden en roodheid van het oog veroorzaakt door storing van de talgklieren.

.