Definitie van Bluetooth

Bluetooth is een standaard van de technologie inalmbrica om gegevens over korte afstanden uit te wisselen met een korte golflengte, Radiogolven UHF ISM-band bij 2,4-2,485 GHz vaste en mobiele apparaten van het bouwen van personal area Network (PAN). Uitgevonden door de Ericsson telecommunicatie-aanbieder of Zweedse bedrijf, dat oorspronkelijk was bedoeld als een alternatief voor RS inalmbrica datakabel, die meerdere apparaten, de superacin synchronisatie problemen kunnen aansluiten.

De Bluetooth wordt beheerd door de Groep Inters Special Bluetooth SIG, waarvan meer dan 20 heeft. 000 bedrijven leden op het gebied van telecommunicatie , informtica, netwerken en consumentenelektronica van . Bluetooth was gestandaardiseerd en GIS houdt toezicht op de ontwikkeling van de specificatie , waar het programma wordt beheerd cualificacin en beschermt handelsmerken.

Para wordt op de markt gebracht als een apparaat Bluetooth moet gekwalificeerd zijn voor standaarden gedefinieerd door de SIG dat een netwerk van patenten nodig heeft om uit te voeren technologie van draadloze communicatie of connectoren en mogelijkheid om te netwerken te creëren inalmbricas synchroniseren en informatie die is opgeslagen op verschillende computers wiens doel het is eenvoudiger, makkelijker of minder ingewikkeld voor communicatie tussen apparaten zoals mobiele computers, mobiele telefoons, computers, digitale camera's en tussen te maken te delen deze apparaten zijn te vinden op het internet, data synchronisatie en andere computers.

De hardware is onderdeel van een systeem bluetooth ze zijn, hoe apparaat module en de radio-uitzending van verzegelen , met een digitale techniek, die bekend staan ​​als koppeling controller en een processor interfaces die wijzen op welke onafhankelijke systemen of diverse groepen interageren.

.