Definitie van Waterbouw

is een van de typische takken van de civiele techniek dat zich bezighoudt met de projectie en de realisatie van de werken in verband met water en wordt gebruikt voor verschillende functies, zoals obtencin van hydraulische energie, voor irrigatie, potabilizacin , canalizacin en voor de bouw van structuren in zeeën, rivieren en meren.

De theorieën zijn belangrijk voor de hydraulica ingenieur omdat ze worden ondersteund door het gebruik van wiskundige instrumenten, variërend modernizndose volgens de tijden, maar altijd sb coefficient of empirische formule, die toevallig ook de manier waarop ze worden opgelost worden krijgen de lokale Insider problemen, na te hebben vastgesteld door middel van laboratoriumexperimenten van operante geconstrueerde werken en functies die de hidrulicos ingenieurs desempean .

De functies desempean de hidrulicos ingenieurs zijn het ontwerpen, planning, bouw en exploitatie van hidrulicas de werken die zijn gebaseerd op onderzoek die sterk afhankelijk zijn van de experimentele resultaten.

De ingenieurs hidrulicos maakte grote structuren zoals dammen, sluizen gesloten te verhogen of verlagen van het niveau water compartiment, waterwegen, havens, enz.. En deze werken betrekking hebben op de landbouw , want het is een van de specialiteiten van de hydrauliek engineer waar bevloeiing water beschikbaar voor irrigatie op een oppervlak en drainage worden uitgevoerd, wordt de procedure gebruikt om de grond drogen door door middel van ondergrondse leidingen .

Dit gebied is in staat om onderhoudsprocessen ter voorkoming en bestrijding van de vervuiling van water en lucht, dat is binnen de specialisatie van de student en kunnen worden gericht op de experimentele hydraulica waterreserves te ontwerpen.

.