Definitie van Anticonvulsief

Een anti-epilepticum is een frmaco of een stof die de functie van het voorkomen vervult, onderbreken, controle of te bestrijden krampachtige manifestaties (stuiptrekkingen) als gevolg van een aanval of episode in een patiënt epilptico daarom zijn ook bekend als antiepilpticos.

een anticonvulsief effect is van bepaalde stoffen, zoals pijnstillers gebeurde in dit geval om epileptische aanvallen, is een van de meest representatieve kenmerken van drugs zoals antiepilpticos. Is ook frmacos meestal effect voor aandoeningen zoals bipolaire , vanwege de pijn en fibromyalgie Neuropathie. Met name aanvallen zijn niet epilptica altijd s herkomst of bijbehorende symptomen kan afkomstig zijn van een andere tafel of clnico. Ze begonnen als veilig drugs in de late jaren negentig te bevorderen, zoals hun voorgangers waren drugs hoog risico .

Los frmacos dat aanvallen te bestrijden kan worden verdeeld in 8 groepen volgens het effect dat de patiënt veroorzaakt. Deze zijn: Channel Blockers van geluid repetitieve activering, die de overdracht van de neurotransmitter GABA versterken, modulators van glutamaat, de calciumantagonist T, de calciumantagonist N en L , modulators van de huidige L, blockers plaatsen unie U SPECIFIEKE en carbnica anhydrase remmers. Anticonvulsieve

kan ernstige bijwerkingen in een individu en kan variëren van huiduitslag om niveau cutneo tot een verhoogd risico op zelfmoord. Bovendien worden ze vaak gebruikt als geneesmiddelen vanwege hun effect op het zenuwstelsel wanneer de persoon niet nodig maken hallucinaties.

.