Definitie van ribonucleïnezuur

Ribonucleïnezuur, beter bekend als RNA of RNA, is een chemische verbinding orgnic of kan worden gevonden in zowel eukaryotische cellen als prokaryoten, daarnaast is de Genetische code sommige virus . Het is een van de stoffen actief deel aan de synthese van eiwitten, regelen deel van de stadia die deze bij de schepping gegeven. ook wordt beschouwd als een van de belangrijkste informatiedragers in het lichaam en samen met DNA, werken opgemaakt enkele van de belangrijkste cellen die gevonden kunnen worden.

Friedrich Miescher was de man ribonucleïnezuur dat ontdekt in het jaar 1867, en koos voor de naam van nuclena voor deze, voor het feit dat geïsoleerd uitgaande van een celkern ; maar verder onderzoek onthulde dat dit ook in prokaryotische cellen, die geen kern hebben. RNA wordt gevormd door een reeks nucletidos die op hun beurt, hebben monosacridos componenten fosfaten en stikstofbase. Het komt van genen aanwezig in het DNA, die een soort streng voor het dienen als een matrijs ribonucleïnezuur nieuwe volgt.

Er zijn verschillende soorten van RNA , waarbinnen de boodschapper (draagt ​​de informatie over aminozuren naar de ribosomen voor de synthese van protena is d) overdracht (transfers aminozuren), de ribosmicos ( een die wordt gecombineerd met bepaalde eiwitten aan ribosomen te maken), toezichthouders (een aanvulling op andere cellen of mRNA), interferentie (exclusief sommige u specifieke genen) en antisense (pequeas strengen van mRNA).

.