Definitie van Rima

Het rijm is de herhaling of akoestische overeenkomst tussen twee of meer lijnen, een aantal fonemen of geluiden uit de laatste geaccentueerde klinker. wordt beschouwd als een ritmische element van de tekst in vers.

belangrijkste in rijm is de perceptie van gelijke timbre daarom is een akoestisch fenomeen, niet grafisch; hoewel, zoals de letters de vertegenwoordiging van fonemen, in een lezing unarticulated er altijd het gevoel van de akoestische gelijkwaardigheid.

De belangrijke rol van rijm in vers en gedichten die het gebruiken, is dat wijst op de relaties tussen de verschillende verzen. En niet alleen aanwezig in gedichten en liederen, maar ook in diverse amusement games als raadsels, acrsticos, tong twisters en retahlas.

Er zijn twee soorten rijm ; Als uit de laatste accenten klinker fonemen en de voclicos consonnticos repeat, wordt gezegd dat rijm is consonant , ook wel bekend als rijm of perfect Total . Als

uit de laatste beklemtoonde klinker fonemen herhalen alleen voclicos beschouwd als assonantie rijm , zoals altijd domineerde de vocale ook wordt genoemd voclica of onvolmaakt rijm .

Rhymes kan in de strofe bepaalde combinaties of bepalingen vast te stellen: in continue rijm , de consecucin van de rhymes zijn vergelijkbaar (aaaa, BBBB,). In twin of gepaarde rijm , de consecucin twee rijmpjes (aa, bb, cc); in omarmd rijm, zijn twee lijnen rijmen met twee ingelijst tussen twee rijmende verzen tussen s (abba, BPAOL, ...); en de geketend rijm, kruis of alternatieve , zijn twee paar rijmende rijmende afwisselend (ABAB, cdcd ...).

Bovendien rijm presenteert een andere definitie in de literatuur, wordt beschouwd als een sta samenstelling in vers lyrische genre, die vaak wordt gebruikt in het meervoud. Bijvoorbeeld: Rimas Becquer (dichter en Spaanse verteller, met betrekking tot de beweging van de romantiek).

.