Definitie van lexicografie

De term komt uit het Grieks lexicograaf races, samengesteld uit "Lexikos" die verwijst naar de betrekkelijkheid van het woord, plus het achtervoegsel "ia" die verwijst naar de kwaliteit; Maar andere bronnen stellen dat specifiek dit woord komt van het lexikogrphos stem, omdat het gemaakt is uit de kunst die een lexicograaf maakt, gevormd door "" of "lexiks" en "grphos" of "", wat betekent "om te schrijven". Lexicograaf is ontmaskerd als een technisch referentiesysteem of activiteit die is gebaseerd op de samenstelling of de uitwerking van woordenboeken of lexicale ; dwz naast dit wordt beschreven als de discipline van het verzamelen woord dat moet worden ondergedompeld in een lxico .

In lingstico scope, de lexicograaf wordt gekenmerkt als een wetenschap die zich bezighoudt met de studie en onderzoek van tekens en hoe deze kunnen mogelijke woorden vormen; deze tak van de taalkunde stelt voor om de methoden van toepassing zijn op de newsroom en de creatie van woordenboeken van welke aard dan ook uit te voeren.

Esta oude discipline van plan om onderzoek te doen naar een verzameling systematisch en uitleg van elk van de woorden, ook ontmaskerd als lexicale eenheden van een bepaalde taal, per bijna altijd in amplitude meer dan in de diepte, feit waarmee uw discipline is Cofrade van lexicologa . wat ze begrijpen deze zogenaamde lexicale eenheden zijn niet alleen losse woorden, maar naast die samengestelde woorden, uitdrukkingen aan afhankelijke morfemen, die zijn degenen die zich aan de andere als morfeem om betekenis aan het woord te geven.

De lexicograaf als een discipline is niet alleen beperkt tot het samenstellen van woorden voor het maken van woordenboeken ; dat wil zeggen dat ook een reeks van de analyse van de theoretische soort, dit is wat bekend staat als metalexicografa of Terica lexicograaf, dat de oorsprong van de productie van woordenboeken overschrijdt, de typologie, aspecten die verband houden met de formele structuur, de methoden van compilatie onder meer.

.