Definitie van mentalisme

De mentalisme een principe filosfico basis van de aanwezigheid van een eigen mentale werkelijkheid andere, onafhankelijke essentie het lichaam. In het psychologische aspect omvat deze term elke theorie gebruik concepten als geest, geest, mentale vermogens, enz.. Alsmede eventuele psychologie die de meditatie vereist .

Het model mentalist ontstond in de late 19e eeuw, de belangrijkste kenmerken zijn: De perceptie dat het doel van de psicologa is het verstand, voorwaarden en processen. De perceptie dat de juiste procedure voor het onderzoek is door de meditatie. Aan de andere kant sommige beschouwen als mentalisme als een tak van het toveren , en zoals escnica wetenschap is anders en onafhankelijk van magie en illusie. The Mentalist, die gebaseerd is op het mentale, prestndole meer belangstelling om daden van denken: Tijdens de vroege stadia van de wetenschappelijke psychologie en dankzij de invloed van de cartesiaanse dualisme (lichaam en geest) Twee dilemma's over hun doel van de studie is ontstaan. En de fysicalistische , van oorsprong als een contradictie van l mentalisme, en ondersteunt alleen om die feiten die direct waarneembaar kan zijn, dit heeft geleid tot de opkomst van gedragstherapeut model .

Las ms prominente scholen opgenomen in het mentalist model zijn de experimentele psycholoog Wundt gecreëerd door , de psychoanalyse, en de eerste differentieel psychologie gecreëerd door Galton en Binet . Concluderend kan worden gedefinieerd als een Terica mentalisme alternatief dat de geest als het doel van de psychologie, of denken dat gedrag is van oordeel kan niet worden begrepen zonder verwijzing naar mentale technieken .

.