Definitie van Magna Carta

Magna Carta is de titel die wordt gegeven aan document dat alle rechten en plichten als een vennootschap als een natie moet genieten en respectievelijk voldoen vertegenwoordigt . De etymologie van het woord leidt tot de weinig van de monarchie toen koning John van Engeland werd gedwongen om een ​​bestelling jurdico maken vrijwel op verzoek van mensen , gelet op alle problemticas die ontstond in de samenleving. Deze kleine hij werd met Magna Charta messing Libertatum . De letter magna kan worden vergeleken met de Twaalf Tafelen waarin alle regels en voorwaarden die worden gebruikt om het publiek alles direct moet worden gedaan om de loop van werden geschreven voort evolutie .

Historisch gezien hebben alle landen hun jurdico order geschreven voor de oprechten in de samenleving, maar in het licht van de geest van de Magna Carta is de democratie, de vrijheid en de pluraliteit van gedachte, basndose in beste ethische principes , veel landen hebben boeken gemaakt of geschreven om hun wetten met betrekking tot religieuze overtuigingen en deze compendia van wetten kan niet noemen ze Magna Carta te baseren, omdat ze niet over de fundamenten van de conceptie van deze.

Muchos landen als Mexico, Venezuela en de landen bevrijd door Simon Bolivar document verkregen hun van grondwet en vertegenwoordiging voor de wereld na de onafhankelijkheid, die hen autonomie gaf het Spaanse juk of andere .

.