Definitie van keloid

Het woord is afgeleid van het Griekse Keloid chele, wat betekent dat krab klauw, en het achtervoegsel oide , gevormde. Het is een overmatige groei van een tissue of collageen bindweefsel vormen onregelmatige massa ndulos of tumor, ste is ontstaan ​​na een wond, branden of scheuring van de huid (litteken keloid) of spontane mode (keloïde spontane).

Het litteken dat vormt nog steeds onnodig groeien, waardoor lichte jeuk, branderig gevoel en pijn . De keloid, gelukkig, is niet kwaadaardig en heeft de neiging om vaker worden gelokaliseerd in de oren, bovenste ledematen, onderbuik en borstbeen.

De keloid is wisselende grootte, maar altijd de grenzen van de originele wond. Er is geen directe relatie tussen de grootte van de wond en de daaruit voortvloeiende zelf keloid. Het begin van de ontwikkeling van keloid is zeer veelzijdig, soms meer dan één jaar verlopen tussen trauma dat ontstaat en training.

El fenotype van de fibroblasten is abnormaal, die ziekte genetische oorsprong is ontstaan. Mensen met deze genetische afwijkingen als ze lijden elke agressie die ontsteking veroorzaakt van de huid, heeft aanleg voor het ontwikkelen van keloid.

Factoren die de vorming van een keloid invloed kunnen zijn de leeftijd, specifiek kinderen en jonge waarbij keloïden kunnen in omvang toenemen tijdens de puberteit, misschien door de invloed van groeifactoren en hormonen . Als hij niet van invloed op hese factoren vorm keloïd groeit geleidelijk totdat het een grens waar het stabiliseert en gaat verder met deze grootte bereikt.

De andere factoren zijn de verkleuring van de huid van de persoon , komen vaker voor bij zwarten; lokalisatie (bovenlichaam), en de aard van de schade (burn).

Het eindresultaat en de behandeling alleen afhankelijk zijn van de vroegtijdige identificatie van de vorming van een keloid en onmiddellijke behandeling. Keloïden moet worden behandeld door een dermatoloog, want na zijn extirpacin de neiging om terug te komen. De injectie van steroïden in de wond lijkt de beste resultaten.

.