Definitie van de Grondwet

Zijn woord is afkomstig van het Latijnse cum (met) en statuere (set). Het is gedefinieerd als het fundamentele recht van een staat , gevestigd of geaccepteerd als een leidraad voor Gobernacin. Ook is het bekend als Magna Carta . De Grondwet bevat de wetgeving of leerstellingen die de vorm van politieke organisatie van een staat vaststelt, en stelt de grenzen en de betrekkingen tussen de bevoegdheden van ste (die over het algemeen zijn de Wetgevende uitgeoefend door het parlement, congres of vergadering, de Executive uitgeoefend door de regering, en het Gerechtelijk , door rechters). Daarnaast stelt de rechten en plichten van burgers en overheden, als ook de organisatie van het grondgebied in gemeenten, provincies en andere divisies, zoals de autonome regio's (in het geval van Spanje) of staten (in het geval van Venezuela).

De grondwet kan worden gewijzigd om deze te verbeteren of maak er een dag, het Grondwettelijk Hof is meestal verantwoordelijk voor het bepalen welke wetten in overeenstemming zijn met de grondwet en welke niet, en als het een wijziging belangrijk worden geraadpleegd burgers of mensen door middel van een referendum of grondwettelijke hervormingen, waarbij door middel van de stemming uitgedrukt als compatibel is of niet met veranderingen estn. Deze wet wordt gedaan in democratische landen , zoals in landen met een dictatuur, is zijn grondwet opgelegd door de dictator, die het Parlement of de burgers niet te raadplegen.

La De meeste landen hebben een geschreven grondwet, terwijl anderen dat niet doen, zoals La Groot-Brittannië zijn grondwet is vertegenwoordigd in tal van documenten en het gewoonterecht (bestedingen en douane).

Ook het woord heeft een andere betekenis grondwet; is de manier waarop iets wordt gedaan of hoe de elementen zijn gestructureerd formanten. Voorbeeld: E sos rugbyspelers hebben een sterk gestel en robuust .

.