Definitie van dyslexie

Dyslexie komt van het Griekse "dyslexie" , die is samengesteld uit het voorvoegsel "dis" wat betekent "slecht" "met moeite" meer input "" of "lexis" betekenis "speech" of "dictie" en achtervoegsel "ia" verwijst naar "kwaliteit". Dyslexie wordt omschreven als een syndroom moeilijk leren en begrijpend lezen, berekening of schrijven, die vaak wordt geassocieerd met aandachtsstoornissen en motorische coördinatie . Met andere woorden verwijst dyslexie de moeilijkheid, ongemak of probleem te onthouden of onderscheid letters of reeks hen slechte structurering zinnen, gebrek aan orde en tempo aan de plaatsing, onder andere, dat gemanifesteerd zowel lezen en schrijven.

Volgens de International Dyslexia Association van of Engels International Dyslexia Association , dit syndroom is een specifieke leerproblemen waarvan de oorsprong is neurobiolgico . Het komt in het leren lezen en schrijven, wat problemen bij het proces van lezen en schrijven tot expressie naast de spelling en in het algemeen in die processen die verband houden met de decodificacin van de symbolen gecreëerd voor de communicatie . De meeste studies over dyslexie beweren dat dit wordt overgedragen genetisch is dus meestal in een bepaalde familie gebeuren verschillende gevallen van dyslexie

Mensen met dyslexie kunnen krijgen om het proces van het lezen en schrijven te leren , maar met de juiste methode voor deze, bijvoorbeeld op basis van hun verschillende manier begrijpen en waarnemen van de symbolenwereld. Het is zeer belangrijk de vroege diagnose te bijwerkingen te voorkomen zal veel meest moeilijk te behandelen depressie en progressieve inhibicin, en dus zo snel mogelijk in het leerproces van deze mensen handelen.

.