Definitie van dysfasie

Het woord dysfasie afgeleid van races Griekse , samengesteld uit het voorvoegsel "dis" wat betekent "slecht" of "moeilijkheden", afgezien van het Griekse woord "" of "Phasis woord" en het achtervoegsel "ia" "wat betekent" die verwijst naar "kwaliteit". Dysfasie in de medische omgeving wordt gedefinieerd een onregelmatigheid of animalia verschaft door een individu in de taal als gevolg van een bepaalde hersengebieden Lesin ; dwz stoornis is een toespraak of een taal waarvan bijzonderheid is moeilijk spreken of verstaan ​​van spraak gesproken hersenletsel veroorzaakt door vermeende . Deze aandoening ook wel bekend als de especfico taal impairment (TEL) of especfico ontwikkelingsstoornis taalstoornis (DLT).

Degenen die lijden aan deze stoornis kan niet de mogelijkheid om te spreken met behulp van coherente zinnen , omdat ze moeite hebben met het vinden van de juiste pablaras om uit te drukken wat ze willen of nodig hebben om te zeggen, of ze kunnen woorden die moeten gebruiken sense op een gegeven moment of in aanvulling het moeilijk te begrijpen wat andere mensen proberen te zeggen.

La dysfasie kan erg frustrerend voor de persoon die lijdt, aangezien uw beschikking om te communiceren kan heel beperkt worden door dezelfde moeilijkheden van deze zijn; naast kan invloed hebben op de individuele omgeving als familieleden, vrienden, zorgverleners, etc.. omdat de patiënten met deze aandoening hebben moeite volgende richtingen en te begrijpen.

Vaak wordt de term gebruikt afasie te verwijzen naar spraakstoornissen en in andere omstandigheden de term dysfasie wordt gebruikt om milde vormen van afasie te drukken, met behulp van het woord alleen voor meer ernstige gevallen. Afasie, algemeen wordt gedetecteerd in de stap van het kindertijd diferencindose van eenvoudige vertragingen in taalontwikkeling, waarin dezelfde vooruitgang sneller.

.