Definitie van dubbelzinnigheid

De term dubbelzinnigheid, afkomstig uit Latijns-roots gevormd door "amb" betekenis "van beide kanten" of "beide kanten", maar de Raz " agere " wat betekent "handelen" of " carry forward "en het achtervoegsel" vader kwaliteit "" die naar verwijst ". Spreken onduidelijkheid verwijst naar een situatie waarin de verwerkte informatie kan worden geïnterpreteerd of begrepen op verschillende manieren en wijzen . Met andere woorden, wordt begrepen door dubbelzinnigheid bij een gebed of woord kan verwijzen naar verschillende betekenissen of interpretaties. Ook dit woord is synoniem met onzekerheid, twijfel of aarzeling .

In grammatica er verschillende soorten dubbelzinnigheid , of ook wel anfibologa, onder deze estn: de lxica dubbelzinnigheid dat in een woord of zin bestaat, hier de dubbelzinnigheid is wanneer een woord meerdere betekenissen of toepassingen ; zoals wordt bereikt in een woordenboek, dit type dubbelzinnigheid ook wel meerduidigheid. Een ander type is de sintctica, die optreedt wanneer een gebed of complexe zin op verschillende manieren kan worden geanalyseerd. Daarom fonetiek onduidelijkheid ontstaat wanneer we spreken; en bij het spreken, kan de zinnen veel meer onduidelijkheden bevatten. Ten slotte is dit de semantiek dubbelzinnigheid die verschijnt wanneer een concept of woord heeft een betekenis of definitie diffuse, op basis van informele of wijdverbreide gebruik.

En de grammatica de dubbelzinnigheid kan door middel van een aantal methoden, zoals complement worden vermeden, in het lexicale onduidelijkheden die niet worden opgelost door de context, kunt u een aanvulling toe te voegen, dat bijzondere betekenis te verduidelijken wordt gesproken. Een andere methode is de leestekens, komma hier kan worden gebruikt voor het scheiden van gegevens om het verband bakenen context. De verandering en toevoeging van woorden, en het veranderen van acentuacin constructie kan ook dubbelzinnigheid in die voorkomen dat er een zin of gebed, in termen van grammatica verwijst .

.