Definitie van Discipline

Het woord is afgeleid van het Latijnse Discipline discipulus , die discipel die een leer een andere ontvangt betekent. Aanvankelijk ste we woord links naar een autoriteit-ondergeschiktheid relatie , waarin een persoon regisseert en gidsen en andere onderwerpt en gehoorzaamt.

Discipline wordt gedefinieerd als de ordelijke en systematische manier van doen, naar aanleiding van een strikte set van regels en normen die meestal een activiteit of organisatie regeren.

wordt opgevat als werk oefende een persoon om te leren of te ontwikkelen goede gewoonten ; omvat al die gedragsregels die zich ontwikkelt en neemt maatregelen om cerciorar dat deze regels worden nageleefd.

Esto laatste is heel gebruikelijk in een gezin waar de kern ouders altijd proberen om hun kinderen te disciplineren om goede mensen van karakter en bestelling . Hetzelfde geldt op school, waar het bekend staat als discipline op scholen, de leraar of professor heeft de plicht geven zijn leer handhaving van de orde en het gedrag in zijn klasse , en de regels van die instelling.

De discipline komt ook l tico milieu en morele , sta zijn oorsprong in de respecteren wederzijdse en in samenwerking met stevige waardigheid en de naleving als de basis voor het onderwijs ervaringen en destrezasenla leven en een interne website controle.

is erg belangrijk om te benadrukken dat het hebben van een fuertedisciplina in het toekomstige succes kan , succes te behalen, IJzer uitstekende . Dit alles betekent dat een individu constant, ordelijk te zijn en niet improviseren of dingen doen die te binnen schieten.

Aan de andere kant, de term verwijst naar de wetenschap, of academisch onderwerp dat wordt onderwezen en onderzocht in een instelling, die bekend staat als academische discipline of vakgebied discipline; evenals ook een sportmodus; bijvoorbeeld, beachvolleybal, voetbal kamer, enz..

In de afgelopen eeuwen, het woord discipline emple als gelijkwaardig zweep, staat bekend als de instrument of zweep om geselen.

.