Definitie van Sui Juris

Sui Iuris is een term die is afgeleid van het Latijnse wortels, waarvan de gelijkwaardigheid met onze taal zal van eigen recht, een term die wordt gebruikt op het gebied van het Romeinse recht . Het is wel verstaan ​​door sui iuris of beter gezegd is bijgeschreven als zodanig, persoon die in de kleine van Romeinse Rijk was niet onderworpen gedomineerd of onderworpen door de autoriteit of mandaat van andere , dat wil zeggen niet onder de domein van de ouderlijke rechten van een ander individu in het bijzonder. Een mensen die berecht sui iuris beschikken over de autoriteit en macht om te beslissen over hun acties , dat de vergelijking van personen die zijn gekwalificeerd alieni iuris niet genieten van dat recht, dat wil zeggen ze volledig werden onderworpen onder het regime anders.

Elke sui iuris man wordt aangeduid als de pater familias , had kinderen of niet, en dus ook van wettelijke leeftijd; Deze mannelijke figuren, disponan van volledige capaciteit jurdica , naast de beroemde Libertatis status die HACA toespeling op zijn vrijheid, en civitratis de status betekende dat ze waren Romeinse burgers . Dit titel werd toegekend aan vrije gezag over hen, hetzij door de dood van zijn mannelijke voorouders, of via de emancipatie.

Por andere kant de vrouwelijke figuur ook snoeien zijn sui iuris , maar in het geval van het niet onder de controle van een bepaald gezag, maar niet snoeien desempear familie leiderschap, dit betekent dat ze niet worden toegestaan ​​om de titel te dragen paterfamilias . Deze persoon was een vrije burger en genoten van de benaming van sui iuris, behalve hij is gekwalificeerd als persoon optimale iure waarvan significacin HACA verwijzing naar volledige genot van elk van de bestaande private rechten en pblicos. Dit TENA de mogelijkheid om de vier belangrijkste bevoegdheden van de Romeinse wetgeving waren: La Patria potestas , The Manus maritalis, La Dominica potestas en de Mancipium .

.