Definitie van testamentaire

Het woord probate wordt gebruikt in de jurdico context, aan de betrokken bij de uitvoering of de betaling van een erfgoed documenten te definiëren, ook is gerelateerd aan goederen die deel uitmaken van een opeenvolging tijdens de verstreken sinds de dood van de periode erflater, tot het einde van de liquidatie. De testamentaire erfopvolging wordt gedefinieerd als de actie een individu of genoemd erflater, die vrijwillig besluit om te sterven, worden de activa overgedragen gehele of gedeeltelijke vorm die gewenst is.

Wanneer de erfgenamen niet eens met elkaar, omdat de overledene niet dej wil en conflicten ten tijde van de erfopvolging worden veroorzaakt door niet weten wie ze zijn en hoe ze te verdelen erfenis, dan kun je het afsluiten van een proef testamentaire of gerechtelijke procedure divisie erfenis. Welke is duidelijk bepaald in het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.

Durante deze proef, de rechter die bepaalt wie zij zijn degenen die zullen erven , en maak vervolgens een inventarisatie van alle activa en passiva van de overledene en overgaan tot levering.

testamentaire erfopvolging wordt gekenmerkt door: zijn persoonlijk, kun je niet delegeren, omdat alleen de erflater is wie zijn wil kan ontwikkelen. Het is eenzijdig, omdat het alleen te hervormen met de erflater. Het individu, omdat het niet kan worden uitgevoerd in combinatie met een ander , als de persoon is dé partner (a). Het is formeel, want het houdt bepaalde formaliteiten door de wet. Het is herroepelijk, omdat de erflater zijn wil zo vaak kan veranderen als het nodig acht.

.