Definitie van Talasofobia

De Talasofobia is een irrationele angst voor de zee, een aandoening die ervoor zorgt dat bij degenen die een paniek lijden dicht bij een strand of varen op een boot te krijgen. Zeker is het maritieme milieu, talasofbico angst voelen, zelfs als de zee in de verbeelding. Dergelijke problemen worden gegenereerd door niet-positieve eerdere ervaringen met zee, schipbreuken, verdrinking pogingen onder meer . De slachtoffers om zo te lijden traumticos gebeurtenissen geen zin om weer te gaan door hen, waardoor grote angst. Etimolgicamente de term komt uit het Grieks en betekent Thalassa Sea en Phobos betekenis angst .

Volgens psychoanalytici, kunnen de Talasofobia symptomen veroorzaken Natuurkundigen bij de patiënt , variërend van duizeligheid, misselijkheid, misselijkheid door de bewegingen vergelijkbaar met die veroorzaakt door de tij te droge mond, hartkloppingen en kortademigheid omdat de geest reageert op nieuwe mogelijke ontmoetingen met de zee met de angst van de geleefde ervaring ms met situaties uit de gevarenzone.

Los talasofobicos kan worden genezen met psychotherapeutische sessies erkenning van angst en superacin gebeurtenissen . De eliminatie van de nasleep van een schipbreuk kan worden opgelost met slaap therapieën en bezoeken aan relaxed stranden tegelijkertijd dat geneesmiddelen die de effecten Natuurkundigen duizeligheid en rillingen tegen worden genomen . De Talasofobia wordt aangevuld met andere fobieën ook geassocieerd met water of de zee. Voorbeeld: de Quimofobia, angst voor de golven en bathofobia, angst voor dieptes .

.