Definitie van Tacitus

Tacitus woord wordt gebruikt om iets wat niet tot uitdrukking te definiëren, maar is wel te verstaan ​​ . Volgens de etymologie dit woord komt van Tacitus koper die rustige of stille betekent. Derhalve heeft het betrekking tot alles wat impliciet , bijvoorbeeld wat bekend is waargenomen, zonder benoemen. Op het gebied van de grammatica het onderwerp Tacitus is er een die aanwezig is in het gebed zonder vermelding. Bijvoorbeeld naar het strand, dit gebed is het onderwerp Tacitus: zij, in het gebed is niet bekend Quines gaan naar het strand, maar het is het werkwoord waarvan het voornaamwoord waaraan estn geassocieerd. Het moet duidelijk zijn dat niet altijd het onderwerp onbepaald, ook kan verwijzen naar zichzelf, dwz I, bijvoorbeeld corr in het park gisteren.

Aan de andere kant is de kennis Tacitus of impliciet, gecreëerd door de filosoof en wetenschapper Michael Polanyi , die verwijst naar de gehele leren van Door middel van persoonlijke ervaringen, intuïtie , de eigen standpunt, dat is alles subjectieve elementen die moeilijk uit te drukken, maar vond in ieder mens zijn, zijn . Polanyi was een sterke criticus van absolute objectiviteit, ik dacht dat de subjectieve kennis via gesnoeid bereikt de bevestiging van een werkelijkheid. Voor een persoon kan begrijpen en krijgen het leren van een situatie, moet u deze eerst te leven. Bijvoorbeeld: fietsen wordt beschouwd als een kennis Tacitus. Iemand dir u hoe dat te doen, maar niet genoeg om het goed te krijgen de eerste keer, zijn de ervaring die u helpen leren om een ​​fiets te rijden.

.