Definitie van de stad

Volgens de etymologie woord stad is afgeleid van het Latijnse, in het bijzonder stem "civtas", "civttis" gevormd met het woord "civis" die "burger" plus het achtervoegsel "tat" betekent, is gelijk aan "vader" dat verwijst naar de kwaliteit; de civitas term die afkomstig is van een Indo-Europese wortel, verwijst naar de burger van het oude Rome . Het woordenboek van de Koninklijke Academie espaola ontmaskert het woord als die groep van gebouwen, gebouwen, straten en trottoirs die worden beheerst door een rechtsgebied of een gemeente waarvan de bevolking wordt gekenmerkt door grote en dichte, dedicndose soort activiteiten niet LANDBOUW.

afbreken van de betekenis van de stad, kun je zeggen dat is een geogrfico gebied dat een bepaald aantal mensen in wonen heeft; in aanvulling op een gebied dat wordt toegekend als een stad als de belangrijkste bron van werk is opgedragen aan andere dan die met betrekking tot veld activiteiten zoals landbouw en veeteelt. Een stad wordt gekenmerkt door grote structuren en gebouwen, geplaveide straten, met een reeks van publieke en private diensten zoals politie, water, telefoon, elektriciteit, internet, verlichting etc.. In de steden zijn er grote kansen voor de werkgelegenheid, vooral in steden waar veel fabrieken in de grote steden zijn.

Steden kunnen worden ingedeeld op basis van hun omvang en met een hiërarchische orde , bestaande uit kleine, middelgrote en grote steden; waarbij in de grote steden zijn ze meestal rond of meer dan een miljoen inwoners, zijn bijzonder grote gebieden met hen grote gezondheidscentra en universiteiten . Met name

volgens de Europese Conferentie Statistican Praag voorgesteld een conceptualisering van het begrip stad als agglomeratie van meer dan 5. 000 inwoners, waar minder dan 25% van de bevolking is werkzaam in de landbouw.

.