Definitie van Deugd

In tico zin, deugd is het tegenovergestelde van de zonde, dat wil zeggen, zijn goed gevoelens of acties die kunnen worden uitgevoerd door een persoon die zo deugdzaam, correct, sterk en zorgzame individuele geplaatst. Dit is een van de methoden van religies aan een persoon die past wat hun godsdienst voorschrijft, het vormgeven van zijn persoonlijkheid en proberen om je denken veranderen, convirtindolo één zonder een of andere manier te maken kwaad of een profane omvatten gevoel.

In Griekse cultuur werd gegeven groot belang, als de man die grote daden kon verrichten voor zijn volk, is gemaakt, werd toegekend door de Goden met geluk en de beste instrumenten, afhankelijk van het beroep aan die gewijd. Bewijs hiervan is te vinden in de legende van Hercules die verliezen om een ​​leger te veel groter dan de jouwe, dus Zeus besloten hem te belonen met wapens en schilden nieken Haban.

En Roman , de deugden worden gesnoeid ingedeeld in persoonlijke en pblicas, de eerste bevat de volgende functies: geestelijk gezag, humor, genade, waardigheid, zelfbeheersing, doorzettingsvermogen, menselijkheid, gevoel van belang, hard werken, sumisin , voorzichtigheid, gezondheid, ernst en waarheid; terwijl pblicas verklaarde: overvloed, gelijkheid, geluk, genade, harmonie, geluk, zelfvertrouwen, geluk, geest van Rome, gelukkig, rechtvaardigheid , tevredenheid, vrijgevigheid, vrijheid, adel, rijkdom, geduld , vrede , genade, voorzienigheid, bescheidenheid, veiligheid, hoop, vruchtbaarheid, moed.

Intussen is de christelijke theologische deugden zijn: f, gedefinieerd als de onweerlegbare geloof in God; hoop, verwachten als goed triomfeert over het kwaad; liefdadigheid, is om te helpen en de zorg voor de prjimo . De kardinale deugden: voorzichtigheid, zijn gematigd en zich bewust zijn van wat we doen; sterkte, wees sterk voor de komst van de duisternis; rechtvaardigheid, gelijkheid om te gaan met mensen Dems; matigheid, wetende volledig dingen die nodig zijn voor het leven te identificeren.

.